Mathilde Breukink">

Mathilde Breukink (studente burgerlijk ingenieur-architect)

Auteur

Mathilde Breukink is studente Burgerlijk ingenieur-architect aan de KU Leuven, en maakt deel uit van het selectieteam van de Dag van de architectuur 2017.

"We hebben een rijke geschiedenis aan tijdelijkheid, zelfs aan grootse tijdelijkheid, maar deze is jammer genoeg niet zo gekend. Daarom kozen we voor de Dag een aantal opmerkelijke staaltjes die komen én gaan."

Leeftijd: 23 jaar

Woonplaats: Hemiksem (Antwerpen)

Studie: Burgerlijk ingenieur-architect (2e masterjaar) aan de KU Leuven

In welke stad ter wereld zou je het beste gedijen en waarom?
Tokyo of Venetië. Het zijn beide droomsteden waar de verwondering nooit ophoudt, beide op hun eigen manier op cultureel vlak en op architecturaal vlak. Tokyo en bij uitbreiding Japan is een plek waar zakenmensen in strak pak worden afgewisseld met hippe lolita’s, waar hygiëne en beleefdheid uiterst belangrijk zijn en waar natuur en technologie worden geadoreerd. Tokyo is een stad van uitersten en maakt ze daarom bijzonder interessant en rijk. Uiteraard zijn het ook de architecturale parels, verstopt in het dagelijkse weefsel van Tokyo, waar ik nooit genoeg van zou krijgen. Tokyo bezit unieke architectuur, gebouwd met licht, ruimte en dromen. Ook bij Venetië is het de uniciteit die me aanspreekt. Venetië, La Serenissima, waar vliegende leeuwen over de kanalen scheren, bruggen worden verbonden door lapjes land en verdwalen ontdekken wordt.  In de vroege ochtend en de late avond, wanneer de toeristen vertrokken zijn, wordt de architectuur van deze drijvende stad weer zichtbaar en lijkt ze haast door goden neergezet.

Welk gebouw, plek, publieke ruimte roept voor jou instant jeugdherinneringen op en waarom?
Mijn jeugd is ergens nog volop bezig. Uit mijn kindertijd denk ik aan de bibliotheek van Kontich. De soms meer dan wekelijkse bezoekjes gaven een zeer vertrouwd gevoel. Het belang van een lichte en aangename bibliotheek voor kinderen is ook wel heel belangrijk. Uit mijn nog aan de gang zijnde jeugd dan toch zeker het oh zo mooie Leuven en het kasteel van Arenberg waar tranen gevloeid en vriendschappen gebloeid zijn. Die studententijd is eentje die voor de persoonlijke geschiedenisboeken bij te houden is. Ik koos eerst Leuven, nadien pas mijn studierichting. Het werd Burgerlijk ingenieur-architect, mede omdat we les zouden krijgen in een kasteel. Een ietwat minder koosjere argumentatie, maar uiteindelijk blijkt: architectuur heeft me tot architectuur gebracht en dat lijkt me wel goed.

Aan welk architecturaal/stedenbouwkundig project in Vlaanderen en/of Brussel had je graag meegewerkt en waarom?
De projecten van Juliaan Lampens of Marie-José Van Hee. Ik bezocht vorig jaar Woning Van Wassenhove van Lampens en was echt geraakt. Het is architectuur met een grote ‘A’. Tegenwoordig moet alles duurzaam, sociaal en te verantwoorden zijn en is die kleine ‘a’ ook van belang, maar ergens had ik graag nog mee in die zorgeloze onwetendheid willen kunnen draaien waar enkel ruimte en materialiteit van belang waren. “Hadden we maar een aardbol of twee extra”, denk ik dan verzuchtend.

Schrijf je in op onze nieuwsbrief